Robin Williams speelt perfect Sy (the photoguy) Parrish die in een grote Amerikaanse supermarkt de fotohoek bemand, alsof het zijn eigen domein is. Deze supermarkt wordt koud en klinisch weergegeven, werknemers worden er slechts gezien als een onderdeel van het verkoopconcept en zijn vrijheden veroorloofd, je zal er maar werken.

Sy is een dik in de veertig en naar buiten toe zeer aardig en innemend maar van binnen zeer eenzaam en ongelukkig. Om te ontsnappen aan zijn ongelukkige werkelijkheid zoekt hij z'n toevlucht in de foto's die hij in opdracht van klanten moet ontwikkelen en vaak binnen een uur (titel).

Hierbij heeft hij een obsessie ontwikkeld voor de familie Yorkin voor wie hij al ruim negen jaar foto's ontwikkeld. Hierdoor heeft hij de nu negenjarige Jake zien opgroeien en in gedachten ziet hij zichzelf al een oom van de familie.

Tijdens de film hoor je de filosofie van Sy over foto's en het leven. "in een foto-album zitten alleen foto's van de gelukkige momenten van het leven, je neemt geen foto's van iets wat je wilt vergeten". Sy neemt z'n werk dus zeer serieus en ziet de familie Yorkin (moeder Nina, vader Will en hun Jake) als het ideale gezin maar de realiteit is zoals altijd anders. Door een opeenvolging van gebeurtenissen, vanaf het begin van de film weet je dat er het nodige gebeurd moet zijn, is Sy gedwongen om naar z'n gevoel te handelen met alle gevolgen van dien.

Robin Williams speelt het zo goed dat je met hem meeleeft en ook meevoelt en daardoor zelfs bijna sympathie voor hem en zijn beweegredenen krijgt. Tussendoor zitten er een aantal komische scenes die je doen beseffen hoe de foto-ontwikkelwereld eruit ziet.

Als je deze film gezien hebt ben je wat dat betreft geneigd om een digitale camera te kopen.