James Herriot ontdekt dat het beroep van dierenarts heel iets anders is dan hij zich tijdens zijn studie heeft voorgesteld. Een sterke maag, een goede kennis van het platteland en een paar stevige laarzen blijken bij het bezoeken van de boerderijen belangrijker dan boekenwijsheid. Tristan is weer eens uit dan band gesprongen en is bang voor de gevolgen. Hij geeft de schuld aan het gezelschap waarin hij verkeerde. Die lui hadden geen greintje zelfbeheersing. Ze bleven maar rondjes geven! Gelukkig is hij uitstekend in staat andere mensen te koppelen. Een bezoek aan de wekelijkse muziekavond in het gezelschap van Helen klinkt James als muziek in de oren. Er hangt romantiek in de lucht en James hoopt indruk te kunnen maken op Helen door haar op hun eerste afspraakje uit te nodigen voor het diner dansant in Reniston Hall. Een lekke band, natte schoenen en een génante ontmoeting tijdens een afspraakje met een onbekende dame - een idee van Tristan die weer eens voor Cupido speelt - vormen de ingrediënten van een totale ramp. "In iedere dierenarts schuit een medicijnman", beweert Siegfried, wanneer hij zijn toevlucht neemt tot onorthosoxe middelen als de pony van een zigeuner weigert beter te worden. De plaatselijke bevolking reageert met verbijstering op Siegfried's wonderbaarlijke geneeswijze. En, wie is die mysterieuze, in een pij gewikkelde figuur die rondspookt in Raine Abbey? Een wilde achtervolging moet aan deze vraag een einde maken.